εφένδης

και εφέντης, ο (Μ ἐφένδης)

1. τίτλος Τούρκων και Αιγυπτίων πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων

2. τίτλος τών Τούρκων, ιδίως, αυτοκρατορικών πριγκίπων

3. τιμητική προσωνυμία που χρησιμοποιείται από τους Τούρκους αντίστοιχη με το ελληνικό «κύριος».

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ. (πρβλ. τουρκ. efendi < ελλ. αφέντης*)].